کارآمدی دولت؛ اولویتِ انتخاب - بهترین ها

به گزارش بهترین ها، خبرنگاران- کمتر از پنج ماه دیگر سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری برگزار می گردد و رییس جمهوری دیگر انتخاب خواهد شد که حداقل 4 سال اداره امور اجرایی کشور را برعهده دارد.

شاید آنچه در این میان مورد توافق همه گروه ها، جریانات سیاسی و رای دهندگان باشد کارآمدی دولتی است که قرار است مستقر گردد. در واقع مطالبه اصلی همه این است که دولتی بر سر کار بیاید که بتواند با کارآمدی، ضامن پیشرفت و توسعه کشور و رفاه و آسایش مردم باشد؛ در حوزه سیاست خارجی تعامل سازنده با جهان داشته باشد، در حوزه اقتصاد مشکل فراوری، اشتغال، مسکن و معیشت مردم را حل نماید، در حوزه فرهنگ به ارتقای توانمندی های فرهنگی کشور بپردازد و از تشتت فرهنگی جلوگیری کند، جلوی آسیب های اجتماعی را بگیرد، به ارتقای سطح خدمات بهداشتی و دسترسی عموم مردم به امکانات درمانی یاری کند و برای فراوری علم و فناوری در کشور برنامه ریزی کند.

اگرچه موضوع کارآمدی دولت، موضوع مورد اشتراک کلیت جامعه، نخبگان و مردم است اما طبیعتا نسخه جریانات مختلف سیاسی، احزاب و شخصیت ها برای رسیدن به این کارآمدی متفاوت از یکدیگر است و به عبارتی هر کدام مسیرهای متفاوتی را برای رسیدن به این هدف ترسیم می نمایند.

در همین زمینه می توان با نگاهی به گذشته و عملکرد دولت های مختلف بعد از انقلاب اسلامی به آنالیز این موضوع پرداخت که آیا فرضیه ناکارآمدی 8 دولت پس از انقلاب درست است و همه این 8 دولت ناکارآمد بودند؟ مردم چه نگاهی به عملکرد دولت های بعد از انقلاب دارند؟ اساسا برای کارآمد بودن یک دولت چه اقداماتی باید صورت بگیرد؟ در کارآمد بودن دولت ها، رشد و توسعه در کدام زمینه مشخص نماینده است؟ مالی؟ سیاسی؟ فرهنگی؟ سیاست خارجی؟ و سوال مهمتر اینکه چه اتفاقی می افتد که دولت ها در 4 سال ابتدایی فعال و پرتلاش هستند و در 4 سال دوم، با قوا و نهادهای دیگر به اختلاف می خورند؟ چه عاملی باعث می گردد روسای جمهوری، از هر جناحی که باشند در دور دوم دولت هایشان احساس می نمایند که اختیار و قدرت ندارند و همیشه در دور دوم با دیگر قوا و حاکمیت چالش دارند؟ ریشه این رفتارها در کجاست؟

شاید اگر ناکارآمدی مطلق برای همه این دولت ها هم قائل نباشیم می توان این را پذیرفت که هر دولتی رگه هایی از ناکارآمدی را در خود نشان داده است. سوال اینجاست عوامل ناکارآمدی در دولت ها چه بوده است؟ ریشه های این ناکارآمدی کجاست؟ آیا ناکارآمدی دولت ها وابسته به اشخاص بوده یا ایرادات زمینه ای، ساختاری و قانونی در این موضوع دخیل بوده است؟ و چه موانعی بر سر راه کارآمدی دولت ها وجود دارد؟

آنچه در چند ماه به جامانده تا انتخابات ریاست جمهوری می توان به آن پرداخت این است که هشتمین رییس جمهور ایران باید با چه معیارهایی انتخاب گردد که بتواند نمره قابل قبولی در بحث کارآمدی داشته باشد؟ مردم باید برای انتخابشان چه مواردی را ملاک قرار دهند و احزاب چطور می توانند به این انتخاب جهت بدهند؟ و در نهایت رییس جمهوری که مستقر خواهد شد باید در تصمیم گیری ها و انتخاب های خود و مواجهه با دیگر ساختارهای قدرت در جمهوری اسلامی به چه نحوی عمل کند که بعدها در ارزیابی مجموعه عملکرد دولت، بتوان آن را دولت کارآمدی قلمداد کرد؟

خبرگزاری دانشجویان ایران به عنوان رسانه برآمده از بطن دانشگاه در آستانه انتخابات ریاست جمهوری به دنبال این است که با انجام گفت وگوهایی با شخصیت های دانشگاهی و نخبگان و فعالان سیاسی به آسیب شناسی علل و عوامل ناکارآمدی دولت های پیشین و موانع کارآمدی دولت ها بپردازد تا از این طریق بتوان چگونگی انتخاب دولت کارآمد در سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری را به بحث و آنالیز گذاشت.