شروع عشق بازی ترامپ ـ کیم - بهترین ها

به گزارش بهترین ها، تا قبل از رسیدن مقام کره ای، ترامپ کاملاً هیجان زده بود و جعبه های هدایای رسمی کاخ سفید (نظیر دکمه سردست) را که برای هیأت کره ای آماده شده بود، روی هم می چید.

روی یکی از جعبه ها خط افتاده بود و ذ با عصبانیت و فریاد به مادلین وسترهوت (منشی مخصوص خود) گفت: این جعبه را داغان نموده اید، فوراً یکی دیگر آماده کنید. او در ادامه به عکاس رسمی کاخ سفید هم پرید و گفت: وقتی کیم یونگ چول وارد شد، چند دقیقه عکس می گیری و فوراً اتاق را ترک می کنی. من هرگز ترامپ را این گونه مشتاق و در عین حال هیجان زده و مضطرب ندیده بودم. پنس به من گفت چرا نمی آیی در دفتر من منتظر بمانیم؟ که پیشنهاد عظیموارانه ای بود. هیچ یک از ما تصور نمی کردیم که تحویل نامه کیم جونگ اون به ترامپ بیشتر از چند دقیقه طول بکشد. من هنوز از اینکه از حضور در این ملاقات کنار گذاشته شده بودم، در شوک و حیرت بودم اما نه بیشتر از پنس که از ناراحتی به خودش می پیچید ولی سعی می کرد چیزی به من بروز ندهد.

کیم یونگ چول رأس ساعت یک و 15 دقیقه به ورودی جنوبی اقامتگاه رئیس جمهوری در کاخ سفید رسید. کلی از کنار ستون ها او را به سمت اتاق بیضی همراهی کرد. کلی بعداً به ما گفت که کیم بسیار عصبی به نظر می رسید و همین که وارد بال غربی کاخ سفید شدیم او یادش افتاد که نامه رهبر کره شمالی برای ترامپ را در ماشین جا گذاشته است. مترجم همراه او بلافاصله برگشت تا نامه را بیاورد. تصور اینکه کیم در آن لحظات به این فکر می نموده که چگونه می خواهد به جانشین عظیم (لقبی که رسانه های انگلیسی زبان معمولاً به رهبر کره شمالی می دهند) شرح دهد که نامه اش را در ماشین جا گذاشته بود، جالب است. در دفتر معاون رئیس جمهوری ما در صفحه تلویزیون می دیدیم که بهترین ها مستقر در گذرراه ساوت لان در جنوب کاخ سفید مشتاقانه کوشش می نمایند تا بفهمند داخل ساختمان چه می گذرد. حداقل می توان گفت که زمان برای ما به سختی می گذشت. وقتی در دفتر معاون اول بودیم یک اتفاق جالب هم افتاد؛ دان مک گان وکیل حقوقی کاخ سفید وارد شد و گفت دادن هدیه از سوی ترامپ به هیأت کره شمالی تقریباً به طور قطع به مثابه نقض تحریم های آن کشور خواهد بود. او گفت که ترامپ باید به طور موقت و برای مدت کوتاهی هم که شده تحریم ها را تعلیق کند. البته همان گونه که خود مک گان بارها به من گفته بود الان اینجا کاخ سفید دوران بوش نیست. ملاقات کیم با ترامپ خاتمه ساعت دو و 45 دقیقه سرانجام یافت. ترامپ و پمپئو به همراه کیم یونگ چول از اتاق بیضی خارج شدند و او را تا دم در همراهی کردند و سپس ترامپ هنگام برگشت به دفترش با بهترین های که منتظرش بودند، صحبت کرد.

وقتی که من و پنس دیدیم کیم دفتر رئیس جمهوری را ترک کرد، به اتاق بیضی برگشتیم و کلی نسخه اصلی و یک ترجمه ناجور از نامه کیم جونگ اون را به من داد و گفت: این تنها نسخه ای است که داریم. نامه یک متن تبلیغاتی محض بود که احتمالاً توسط یک منشی یا کارمند دفتری در اداره تبلیغات سیاسی کره شمالی نوشته شده بود، اما با وجود این ترامپ آن را دوست داشت و این شروع عشق بازی ترامپ - کیم بود. ترامپ و خانواده اش برای تعطیلات آخر هفته راهی کمپ دیوید (اقامتگاه تابستانی رئیس جمهوری) بودند و به صورت دسته جمعی به سمت بالگرد مارین وان که تازه در محوطه کاخ سفید فرود آمده بود، حرکت کردند. ترامپ هنگام خروج از دفترش لبخندی زد و انگشت شستش را به نشانه تأیید به من نشان داد.

بعد از اینکه ترامپ رفت، بقیه ما دوباره در دفتر پنس جمع شدیم. کلی و پمپئو ما را در جریان مذاکرات ترامپ با فرستاده کره شمالی قرار دادند. کیم یونگ چول چیز جدید و متفاوتی درباره مواضع کره شمالی نگفته بود. روشن بود که آنها به دنبال دریافت یک تضمین سیاسی، قبل از موافقت با هرگونه اقدامی در زمینه خلع سلاح هسته ای هستند و به نظر می رسید ترامپ هم تمایل دارد این تضمین را بدهد. نکته قابل توجه دیگر در این ملاقات - همچون مذاکرات قبلی با کره شمالی - این بود که به نظر می رسید تحریم های مالی برای آنها در درجه دوم اهمیت واقع شده است. اینکه تحریم های مالی اهمیت بالایی برای کره شمالی ندارد ممکن است به این دلیل باشد که آن کشور از قدرت نظامی امریکا بیشتر از فشارهای مالی آن می ترسد یا به احتمال زیاد نشانگر این باشد که تحریم ها آن گونه که ما فکر می کنیم، مؤثر نبوده اند. کلی گفت؛ کره ای ها توانستند در این ملاقات آنچه را که می خواستند درباره اقدام احتمالی ترامپ بدانند، به دست آوردند. ترامپ در این ملاقات گفته بود که میخواهد تمرین های نظامی مشترک با کره جنوبی را کاهش دهد و حتی سخنرانی طولانی ای هم درباره گران بودن این تمرین ها و هم تحریک آمیز بودن آنها نموده بود. این بدترین قسمت صحبت های او بود، چرا که کره شمالی اکنون از فرمانده کل ارتش امریکا شنیده بود که قابلیت های نظامی ما در شبه جزیره کره صرفاً ابزاری برای مذاکره (و نه عملیات نظامی) هستند، موضوعی که ما قبلاً آن را تکذیب نموده بودیم. ، ایران